23. Hafta Bebeğim ve Ben

23. haftada bir çılgınlık yaptım. Allah'tan da başımıza bir şey gelmedi. Tavsiye etmiyorum. Ramazan bayramında çok önce Kurban bayramı için uçak biletlerimizi almıştık. O zamanlar bebeğin varlığından haberimiz yoktu elbette. Türkiye'de de malum, "erken al ucuz uç". Her neyse eşimin memleketine Trabzon'a uçtuk. Biliyorsunuz uçuşlarda bayanlara hamile misiniz? diye sorulur hep. E artık karnımdaki bombeyi saklıyamıyorum :) Hava alanında aklımda şimdi ya bizi almazlarsa korkusu varken check-in bankosuna yaklaştık. Kimse bu her zaman sorulan soruyu sormadı. Sorsa rapor alsaydın ya deseler ne eşimin dilinden kurtulabilirim, neden doktora gidip almadın diye, ne de güzel bir kurban bayramı tatili geçirirdik. Uçağa hosteslerle fazla göz göze gelmemeye çalışarak bindik. E tabi hava alanında acıkmam ve tıka basa yememden sonraydı bu olay :) evet artık tıka basa yiyorum ve doymuyorum. Karnım gerilip sanırım artık yiyemiycem diyene kadar yiyorum :)

Trabzon'da güzel ama bir o kadar da yorucu bir bayram geçirdik. Kurbandı, köydü, akraba ziyaretiydi derken İstanbul'a kendimizi zor attık. Güzel anılarla elbette. Bir gün Uzungöl'e gittik, eşim de ben de 10 sene olmuş gitmeyeli ve çok değişmiş oralar. Sizin için de güzel bir poz çektim elbette. Memleket tanıtımı yapalım değil mi? Su bisikletiyle gölde dolaştık, hava güzel olsaydı normal bisikletle de göl etrafında dolaşmak isterdim. Hava aslında çok da kötü değildi ama biz yazlıklarla o yüksekliğe çıkınca üşüdük biraz.

Hamileliğimin bu kısmına kadar bebeğimi çokça gezdirdim. Ağrı, Ağrı dağı, Kars, Erzurum, Iğdır, Doğubeyazıt, Artvin ki Arhavi'deki Mençuna şelalesine kadar çıktım, Trabzon, İstanbul... Belki de bebeğim gezgin olur ne dersiniz?

Bu arada size bir de kötü bir anımı anlatmak istiyorum. Biliyorsunuz bebeğimin downlu olma ihtimali var. Bu ihtimal dolayısıyla ne kadar takmasamda her dışarı çıktığımda down sendromlu çocuklar görüyorum. Kurban bayramı ziyaretinde de gittiğimiz bir misafirlikte bir aile geldi ve 25 yaşlarında down sendromlu bir çocukları vardı. Benim halimi düşünün. O konuştukça ve konuşturuldukça beni bir düşünün. Ama en çok annesi ve babasına baktım. Onların ne kadar tatlı insanlar olduğuna mükemmel bakmışlar, askere bile gitmiş düşünebiliyor musunuz. Yemin etmiş tabi sadece. Ne kadar duygusal durumlar. Allah'ım benim çocuğum hasta olmasın ne olur!!!