3 Ocak 2013 Perşembe

32. Hafta Bebeğim ve Ben

Merhabalar,

Bu hafta kötüyüm diyerek başlamak istiyorum. Ama yine de yerimde durmadım hiç.

Yeni yıla girdik işte ama öyle çok eğlencelere akamadık bebekten ötürü. Eşim ve ben zaten kendi aramızdaki kutlamalardan daha çok zevk alırız. Bu yılbaşında da arkadaşlarımızı davet ettik. Arkadaşımızın eşinin doğum günüymüş. Onlarda misafirlikte iken benim de doğum günüm ama hiç kutlanmadı dedi. Bu da bana bir sinyal oldu ve kutlamalıyız havasına girdim. Zaten severim arkadaşımı kendimi her şeye rağmen bunu yapmaya istekli buldum. Sonuçta yeni yılda toplamda üç çocukları olan iki aile ile hem yılbaşı hem de doğum günü kutlaması yaptık. Ama bu hazırlık aşamasında kendimi bayağı bir yordum. Temizlik ve hamur işleri konusunda eşim yardım etti ama o işteyken yaptığım salatalar ve pasta almak için dışarı çıkışım beni yıprattı. Üstüne bayağı fazla merdivenleri olan bozuk bir yürüyen merdivenlerden de yürüyerek çıkmam beni mahvetti. O günden beri karnım ağrıyor ve dik yürüyemiyorum. Ağrım çok. Siz, siz olun dikkatli olun hiç çekilmiyor bu ağrılar. 

Yatakta dönmek, yürümek, kalkıp su almak bile daha da zorlaştı. Ailemden birileri yanımda olsaydı çok iyi olurdu ama maalesef öyle bir şansım da olmadı şimdilik. Annem bir aksilik çıkmazsa doğuma 20 gün kala gelecek. Ağrılarım 1 ay daha bekleseydi çok güzel olurdu. Ummaktan başka çarem yok, iyi olacağım. Doğuma kadar iyileşmem lazım daha alacağım çok şey var hazırlıklarım bitmedi. Başkasının aldıklarını genellikle beğenmediğimden dolayı eksiklerimizi ben kendim almalıyım :)

Biraz da güzel şeylerden bahsedeyim. Kontrole gittik, her şey yolunda ve güzel. Ultrasonda bacak kemiği ölçülüp kilo hesapları da yapıldı. 1900 gr çıktı benim bebeğim. Umarım sonuçta kilosuyla, sıhhatiyle güzel bir bebeğimiz olur. (Down sendromundan bahsetmek istemiyorum ve bahsetmemeye devam edeceğim, kafamda hep bu konu olmasına rağmen.) 

Haftaya görüşürüz...