Merhabalar Millet,
Bebeğimden haberdar olmak hayatımdaki en büyük süprizdi benim için. Çünkü planlı bir hamilelik değildi ve ilk etapda hayatımdao an için çok da istediğim bir durum değildi.
Eşimle ailesinin yanına gittik. Biz bir kaçamak yapıp yemeğe çıktık. Oraya giderkende şu eczanelerde satılan B-Hcg testi, halktan değişle gebelik testi aldık. Yemekleri sipariş ettikten sonra ben lavaboya gidip testi yaptım. Negatif çıkmasını istiyordum aslında çünkü bebek için erkendi ve ben henüz hazır değildim. Maddi ve manevi açıdan bu duruma herhangi bir hazırlık da yapmamıştık. Beklenmeyen bir durumdu. Ama testi yapıp sonucu beklerken dua etmeye başladım "Ne olur pozitif çıksın!" diye, maalesef test negatif gösterdi ve masaya üzülmemiş gibi davranarak ama aşırı derecede bunu istediğimin, anne olma isteğinin içimde var olduğunun farkına vararak gidip oturdum.
Eşimin izni daha kısıtlı olduğu için yapacak bir şey yoktu o döndü; ben ailesiyle kalmaya devam ettim. Anneannemle aynı şehirde yaşadıkları için arada bir de anneanneme gittim. Bu sırada şüphelerim devam etti . Bir pazar günü utana sıkıla nöbetçi eczane aradım, gebelik testinin yanında da bir sürü ıvır zıvır alaraktan eve geldim. Banyoya geçtim ve tekrar test uyguladım. Sonuç pozitifti ama nasıl olabilirdi daha 10 gün bile olmamıştı. Kimseye söylemeden ama ayaklarım yerden kesilmiş bir biçimde bir kaç gün geçtikten sonra ikinci bir test yapmaya karar verdim ve başka bir eczaneden test alarak ikinci pozitif yanıtını da aldım. Mutluydum ama bunu ilk paylaşacağım insan olan eşim yanımda değildi. Bu nedenle başka da kimseye söylemedim.
Bebeğimden haberdar olmak hayatımdaki en büyük süprizdi benim için. Çünkü planlı bir hamilelik değildi ve ilk etapda hayatımdao an için çok da istediğim bir durum değildi.
Eşimle ailesinin yanına gittik. Biz bir kaçamak yapıp yemeğe çıktık. Oraya giderkende şu eczanelerde satılan B-Hcg testi, halktan değişle gebelik testi aldık. Yemekleri sipariş ettikten sonra ben lavaboya gidip testi yaptım. Negatif çıkmasını istiyordum aslında çünkü bebek için erkendi ve ben henüz hazır değildim. Maddi ve manevi açıdan bu duruma herhangi bir hazırlık da yapmamıştık. Beklenmeyen bir durumdu. Ama testi yapıp sonucu beklerken dua etmeye başladım "Ne olur pozitif çıksın!" diye, maalesef test negatif gösterdi ve masaya üzülmemiş gibi davranarak ama aşırı derecede bunu istediğimin, anne olma isteğinin içimde var olduğunun farkına vararak gidip oturdum.
Eşimin izni daha kısıtlı olduğu için yapacak bir şey yoktu o döndü; ben ailesiyle kalmaya devam ettim. Anneannemle aynı şehirde yaşadıkları için arada bir de anneanneme gittim. Bu sırada şüphelerim devam etti . Bir pazar günü utana sıkıla nöbetçi eczane aradım, gebelik testinin yanında da bir sürü ıvır zıvır alaraktan eve geldim. Banyoya geçtim ve tekrar test uyguladım. Sonuç pozitifti ama nasıl olabilirdi daha 10 gün bile olmamıştı. Kimseye söylemeden ama ayaklarım yerden kesilmiş bir biçimde bir kaç gün geçtikten sonra ikinci bir test yapmaya karar verdim ve başka bir eczaneden test alarak ikinci pozitif yanıtını da aldım. Mutluydum ama bunu ilk paylaşacağım insan olan eşim yanımda değildi. Bu nedenle başka da kimseye söylemedim.
Eve dönmeye daha çok vardı ama bu sır içimden dışarı fışkıracak gibiydi çok mutlu ama acabalarla dolu geçirdiğim günlerden bir gün ani bir kararla evime, eşimin yanına döndüm. Bu sırrı onunla paylaşmalıydım. Ve o da bundan mutluluk duyacaktı eminim. Hava alanındaki bir karmaşadan sonra eşimle buluşup eve geldim ve hamile olduğumu ona bebeğime yazdığım bir günlüğü ona okutarak paylaştım. Önce anlamadı 2-3 kez daha okudu sonra anlayınca çok sevindi.
Bebeğimizi böylece kabullendik ve şimdi onu bekliyoruz.
Şu an 16. haftadayız. Daha çok uzun bir süreç var ama öncesini paylaşmak isterim elbette. Özellikle de benim gibi dünyadaki herşeyden haberdar olduğunu zannedip de aslında hiçbir şey bilmediğini gün geçtikçe daha iyi benimseyen anne adayları için.
Bebek, ayda bir, nadiren iki yumurta oluşturan bir annenin devasa yumurtasının, bir defasında milyonlarca sperm ile karşılaşıp sadece sevgiyle gelen bir tanesini içerisine alması sonucu tek bir hücrenin oluştuğu ve çoğaldığı aklın ve mantığın çok üzerinde bir varlıktır. Doğadaki tüm bebeklerin ilk hali olan fetüs aynı imiş. Düşünsenize insanın bebeği ile kurbağa lavrası arasında başlangıçta fark yok. Büyüdükçe hafta hafta değişiklikler meydana geliyor işte. Bu değişiklikler kısaca şöyle:
3. haftada bir toplu iğne başı kadar bir bebeğe sahipsiniz.
4. hafta dokuları oluşmaya başlıyor.
5. hafta artık kalbi atmaya başlamış, çok küçük ama ultrasonda görülebilecek kadar da bir bebeğe sahipsiniz. Ama bebeğiniz gelişimini hızlandırdığı için size de yorgunluk uyku hali ve bulantılar eşlik edecektir.
6. hafta yorgunluklarınıza devam; bolca uyuyun çünkü doğumdan sonra uykusuz geceler sizi bekliyor olabilir. Çenesi va yanakları oluşan bebeğin, iç organları da; gelişmeye başlıyor.
7. hafta ağzı, dili, kol ve bacakları şekillenmeye başlar, beyin hücreleri de hızla çoğalır. Bu nedenle anne adayı lütfen folik asit içeren birşeyler ye ya da dışarıdan takviye al.
8. haftada 1 cm boyundaki bebiş daha net bir insan görüntüsüne bürünmeye başlıyor işte, kemikleri de oluşuyor.
9. hafta hızla büyüyen bebek 2,5 cm boyutlarına gelmiş olabilir. Dişleri de tomurcuklanıyor artık. E bu durumda ne yapıyoruz bol bol süt içiyoruz.
10. hafta erkek ise cinsiyetinin oluştuğu hafta bu hafta olacaktır.
11. hafta 5 cm'lik bir bebeğiniz var. Limon kadar birşey şu an :) Kız ise bu hafta yumurtalıkları oluşmaya başlayacak.
12. hafta bebek hareketlendi artık, siz içinizde ne kadar hissedemesenizde ultrasonda bariz bir şekilde bebeğin hareketleri görülecektir. Benim bebeğim taklalar atmıştı. Babamız da hayranlıkla bakmıştı :) Babasız ultrasona girmeyin çok güzel bir anı olacaktır.
13. haftada artık bir şeftaliye sahipsiniz :) Ses telleri de oluşmaya başladı. O güzel sesini duymaya maalesef daha aylar var :(
14. hafta saçları çıkabilir. Tabi genetik, bizim sülalede saçlı bebek görmedim. 6 aydan sonra belki çıkar saçtan çok tüyleri :)
15. hafta şu ilkokulda öğrenip unutamadığımız üç kemik var ya "çekiç, örs, üzengi" bu hafta oluşuyor yani artık annesini duyacak bebişcik.
16. hafta ve sonrasını hafta hafta yazacağım. Böylece yaşadıklarımı birebir anlatma imkanı bulacağım.
Anne ve meraklı baba adaylarına bir kaç ufak tavsiye ile bu yazımı tamamlıyorum:
- Hamile kalmadan önce güzel beslenin, folik asit takviyesi alın ve spor yapın. (Ben spor yapmadığım için şu an hamilelik platesi hareketlerinde yoruluyorum ve zorlanıyorum.)
- Çok fazla ultrasona girmeyin. Doktorlar her durumda ultrasona sokmaya çalışıyorlar. Normali her 3 aylık peryotta 1 kez yapılması, anormal durumlarda elbet sayı çoğaltılabilir.
- Her duyduğunuz doğum hikayesinde kendinizin de bunları yaşayacağını düşünmeyin. Bebeğinizden keyif alın. Her doğum farklıdır :)
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Yorum yaptığınız için teşekkürler...