41. Hafta Bebeğim Ve Ben (40+4) - Ve Bebek gelir...

Hey Millet,

Sonunda bebeğime kavuştum. Artık bir adı da var. "KADİR"

Nasıl oldu. Normal doğum olmadı öncelikle. 40+3 de doktora gittik bu ne zaman gelecek diye. Çünkü hiçbir sancı, ağrı vs. birşey yoktu. NST falan alındı. Doktorumuz "Herşey normal, sadece kanala henüz kafası girmemiş. Bunun için de artık beklemeyelim isterseniz, karar sizin." dedi. Eşimle bayağı bir düşündükten ve ben sezeryan yapan tüm tanıdıklarımla hastane bahçesinden telefonla konuştuktan sonra kararımı verdim. Hergün hastaneye gelip NST çektirmek, kalbi duracak mı, birşey mi olacak endişesi yaşamak ve artık insanları bekletmemek adına sezaryana karar kıldım. Öğleden sonra olduğu için ertesi sabahı beklememizi uygun gördü doktorumuz ve hastaneden ayrılıp eve geldik.

Artık hastanede 3 gün kalacağımız için hazırlıklara başladım. Bebek ve kendim için çantalar hazırladım, kontrollerini yaptım. Aç kalmaya başlamadan önce iyice bir karnımı doyurdum. Su içmemezlik yapamadım çok fazla ama yine de eşim izin vermedi. O gece yarı uyudum yarı uyumadım. Sabah hazırlıkları son kez kontrol ettim. Hastaneye giderken makyajım, saçım her ayrıntıyı düşünerek hazırlandım. Sabah 7 buçukta hastanedeydik. Yollar boştu rahat bir yolculuktan sonra güzel bir günde hastaneye vardık. İlk önce bizi çok ufak bir odaya aldılar sezaryanlı hastaları bu odalara almadıklarını bizi de çıkan hastanın ardından büyük odaya alacaklarını söylediler. Hasta bakıcılar gelip ameliyat hazırlıklarını yaptı. Bu süreç oldukça yorucu ve yıpratıcı. Vücudunuzda girilmedik delik bırakmadıkları gibi içinizde de birşey bırakmıyorlar. Sonra NSTye bağladılar fakat bu kez elime buton vermediler. Ameliyat önlüğümü giyindirdiler. Ardından ameliyata katılacak olan anestezist geldi. Epidural ve normal anestezi hakkında bilgi verdi. Genelde epidurali tavsiye ettiğini söyledi. Ben de korkarak ama en mantıklısının epidural olduğuna ikna olarak, kararımı verdim ve belgeleri imzaladım. İyi ki de epidural oldu. Genel anesteziden sonra gördüğüm birkaç yakınımın izdirabından zerre kadar çekmedim. Çok rahattı. Sonra 8.55 gibi beni doğuma aldılar.

Tekerlekli sandelyeyle masanın yanına kadar gittikten sonra masaya aldılar. Masanın kenarına oturttular ve bir hemşire bana kolunu uzatarak sıkıca tutmamı istedi. Bu sırada epidurali gerçekleştirdiler. Bu kadar basit olabileceğini asla tahmin etmemiştim. Ben hazırım dediğimde onlar işi bitirmişlerdi. Daha sonra masaya uzandım ve doktorum içeri girip bana selam verdi. Bana sadece dokunuşları hissedeceğimi ve ağrı hissedersem onları uyarmam gerektiğini söyledi. Öyle de oldu. Kesildiğimi dokunuşlarını herşeyi belli belirsiz hissettim. Bir ara fazla hissedince söyledim, biraz daha uyuşturdular beni. İlginç bir deneyim oldu. Sonra bebek kafamın yanındaydı. Kapkara birşeydi, o an gözümün önünden gitmeyen anlardan, yanağıma deydirdiler yanağını ve ben de öptüm. Sonra bebeğim gitti. Telefonda birisine bebeğimle ilgili bilgiler verirlerken o bilgileri de duydum. Sağlıklı erkek, 3.200 gr, 51 cm. Gülşah Bebek dediler ona :)

9.45 gibi odaya aldılar beni. Herşey o kadar çabuk oldu ki. Bir an önce bebeğime kavuşmak istedim. Tüm bunlardan sonra eşimden ameliyathaneye girişimle bebeğin çıkışı arasında 5 dk gibi bir süre olduğunu öğrendim. Kesmek kolay dikmek zor sanırım :)

Hastaneyi ve doktorumu değerlendirmem gerekirse şunları söylemem gerekiyor. Doğum ücretinin bir kısmı SGK tarafından karşılanıyor. Yeni doğan ünitesi var ve tüm personel bayan. Ayrıca arabamı nereye parkedeyim derdi yaşatmayan bir bahçesi mevcut. Bu sizin doğum öncesi ve sonrası yürümeniz ve bir hava alabilmeniz açısından da önemli. Bunlardan dolayı hastanemi herkese tavsiye ediyorum. Doktorum Nihal Çakır çok cana yakın bir insan değil. Ama işini yapıyor işte. Bundan dolayı ne övebilirim ne de yerebilirim.

Şimdi kucağımızda Kadir'imiz var çok şükür.

Eee bebeğimiz de oldu artık sizlerle deneyimlerimi kısım kısım paylaşacağım. İlk deneyimim Kadir'in sünneti ile ilgili olacak. Uzun uzun yazacağım için burada yer veremedim.

Görüşmek üzere... Dualarınızı benden ve bebeğimden eksik etmeğin.

Taze anne :)

40. Hafta Bebeğim Ve Ben

Merhabalar,

Hamilelikte 40. hafta oldu ve bende ne sancı var ne bir tepki. Sanki hiç doğuramayacakmış gibiyim. Galiba bundan sonra böyle şişko bir hayat süreceğim :) Karnım o kadar büyüdü ki, doktorun söylediğine göre bebeğin ağırlığı 3 kilo civarında olmuş. Bebeğim şişko değil ama aldığım bu kilolarla akibetim ne olacak. Şu anda 72 kiloya çıktım. Hamilelik başlangıç kilosuna göre 10 kilo almış oldum. Ama 62 kilodan 56 kiloya düştüğüm düşünüldüğünde toplamda 16 kilo almış oldum. Başlangıçta ne kadar zor ve istemeden olsa da iyi ki kilo vermişim diyorum. 62+16=78 kilo olacaktım 80'e 2 kala :) Daha çok kilo alabileceğimi düşünemiyorum bile. 

Bebeğim her an gelebilir. Akrabalar toplanmaya başladı. Annem zaten bizdeydi ve şimdi kayınvalidem ve kayınpedirim de geldiler. Bir haftadır bebeği bekliyoruz ve o da inatla gelmeyi reddediyor. Doktorumuz herşeyin yolunda ve normal olduğunu, beklememiz gerektiğini söyledi. Aslına bakarsanız bebeğin çok geç kalması da iyi değilmiş, herşeyin zamanında olması gerekiyor. Anne karnında gereğinden fazla kalan bebeklerin, dışkı çıkarma ihtimalleri varmış. Bu dışkı anne karnında çıkarıldığında, aynı sıvı içerisinde soluk alıp veren bebeğin ciğerlerine kaçabiliyormuş. Sonrası malum hem bebek hem de anne için zor bir süreç.

Normal olan herşey arasında ben yokum sanırım. Uyku yok, yemek yemek istiyorum ama istediğim kadar yiyemiyorum. Sadece şu var inanılmaz enerji doluyum :)

  

39. Hafta Bebeğim Ve Ben

Selam millet,

Hamilelikte 39. haftaya geldim ve hala hamileyim. Bebeğim yerinden memnun. Bu hafta lenslerimi kullanmak birazcık sıkıntı olacak galiba. Sanki gözlerimde bahsedilen ama şimdiye kadar olmayan o kuruluk başladı. Ama ben inatla lenslerimi kullanmaya devam ediyorum. 

Bugünlerde içimi kemiren en büyük korku doğum zamanı geldiğinde eşimin benim yanımda olmaması. İstanbul'da eşimin iş yerinden eve gelmesi trafiğe göre 1 ile 2 saat arasında değişebiliyor. Bu nedenle doğum başladığında o gelemeden hastaneye gitmek durumunda kalabilirim. Allah'tan annem yanımda yakınımda, benimle birlikte bebek bekliyor bana destek oluyor. Yoksa bu düşünce benim için çok daha büyük bir sıkıntı olurdu. Yine de o an eşimin yanımda olması beni daha çok rahatlatacaktır. 

Bu aralar telefonda oyun oynamaya takmış durumdayım. Gece uyuyamayınca yapabilecek de başka birşey bulamıyorum. Sağa dön, sola dön, sonunda telefonu eline al ve oyna modundayım. En favori oyunum şu an Candy Crush. Tek sıkıntı oyunun süreli olmasından beklemek durumunda kalıyorum. Bu süreçte de bebekle ilgili bakımı nasıl olacak falan diye kitaplar ya da internetten birşeyler okuyorum. 

38. Hafta Bebeğim Ve Ben

Selamlar millet,

Bebeğimin ağırlığı gittikçe artıyor. Bu hafta zaten artık kritik durumlar da arkamızda kaldı. Artık bebeğimiz gelirse gayet sağlıklı bir şekilde hayatını devam ettirebilecek. Boyu artık çok fazla uzamayacakmış, ama 1-2 cm de uzar heralde. Artık hareketleri bacağını sağ boşluğuma bastırıp poposuyla da göbek hizamda hareket ettirmesinden ibaret. Doktorumuz şöyle bir uyarıda bulundu: " Hareketlerinin azaldığını hissederseniz takibi arttırın, uzun süre hareket etmezse gelin bir NST yapalım, beraber takip ederiz." Bu uyarı aslına bakarsanız birazcık insanı devamlı takibe itiyor. İnternetten araştırdım bu iş için steteskop falan kullanılması çok uygun olmuyormuş. Zaten kayınvalidemde denemiştim ben daha önce kalp atışlarını duyarım diye ama olmadı. Sonra eski ebelerin kullandığı kalp atışı dinleme aleti adı herneyse ya da durun bir bakayım neymiş :) Bulamadım. Artık bir bilen söylesin ne diyeyim. Biraz uzmanlık gerektiriyor anladığım kadarıyla. Bu arada NST için sürdükleri jel de bayağı iğrenç birşey bir de hiç normal sürmüyorlar resmen boca ediyorlar. Ama yapılabilecek birşey yok. Yeter ki kıyafetlere değmesin beyaz leke bırakıyor. Bir daha yıkamak gerekiyor. Ardında da cildiniz de yapış yapış hissi bırakıyor. Eve gelince banyo şart yani.

Bu arada paragrafın başında bebeğimin ağırlığı gittikçe artıyor yazmıştım ya benim ağırlığımdan da bahsedeyim. Ben çok şişko oldum artık. Yarım dünya dedikleri bu olsa gerek :) ilk aldığım hamile kıyafetlerine sığamıyorum. Allah'tan bir iki tane L hamile kıyafeti almıştım ve bana hediye de gelmişti. Onları giyinip duruyorum. Gardolabım azaldıkça ne giysem düşüncesi de yalan oldu. Bu da bir rahatlık aslına bakarsanız, acaba tüm kıyafetlerimi atıp 3 adet kıyafetle mi kalsam :)

Bu ağırlıklarla artık plates de yapmıyorum, çoğunlukla da yürümüyorum. Karın ağrılarımdan dolayı zaten doktor kendini zorlama dinlen dedi. Ama bir yerde olmuyor işte. Çocuk için doğum için çıkıp birşeyler almak gerekebiliyor.

Doğumu Özel Türkiye Gazetesi Hastanesinde yapmaya karar verdik sonunda. Ama hala aklım İstinye Devlet Hastanesindeki doktorum sevgili Beyhan hanımda. Cidden süper bir doktor. Herşeyi açıklıyor, dalga geçmeden sorulara cevap veriyor. Sizi ve bebeğinizi ciddiye aldığını görmek çok güzel. İmkanı olanlara tavsiye ediyorum. Dr. Beyhan Badoğlu süper bir doktor.

Hadi dualara devam tabi yazılarımı okumaya da...

37. Hafta Bebeğim Ve Ben

Merhabalar,

Bu hafta size çok güzel şeylerden bahsedemeyeceğim. İdrar kesem artık birikim yapamıyor. Önce midemi bastırıp durdu yemek yiyemez oldum, şimdi de idrar keseme baskı yapıyor. Durumu siz hayal edin. Sevgili eşim de durmadan dalga geçiyor. Yok kaç defa gittim geldim, yok yataktan tuvalete bir hortum bağlayacakmış falan. Ama en gıcığı evden çıkarken bak yolda yapamazsın bir tuvalete gir istersen demesi. Sanki ben çocuğum :) İleride bahseder güleriz artık ama şu an bir tek o gülüyor. Samimi olarak söylemek gerekirse ben de daha sonra içten içten gülüyorum kendi halime. Şişko, çişini tutamayan devamlı sokakta bir şeyler yemek isteyen ama alıp da asla bitiremeyen bir tip. İçimdeki çocuk ruhuma mı karıştı ne :)

Bunlar bir yana bebeğim olması gereken pozisyonda, normal doğum için hazırlıklarını yapıyor. Artık çok hareket etmiyor dönmeler falan yok. Ama oradan buradan devamlı olarak bastırıyor, beni dışarı çıkarın diye :) Bebek kalp ritimlerini haftada 1 kez 20 dk'lık dinlemeler başladı. İlki çok duygusaldı sevgili eşimde yanımdaydı ve bize ait bir odada beraber dinledik. Hareket ettikçe butona bastım. Allah'tan daha önce bir arkadaşım beni uyarmıştı. Çikolatalı birşeyler ye bebekte enerji olsun da hareket etsin diye. Bu arada bu tavsiyeyi yapan arkadaşım bekar bir erkek :) şaka gibi değil mi? Ama gerçekliği şu ki ablasıyla gittiği bir doktor randevusundan edindiği deneyim bu. E bana da yaradı elbette.

Eğer NST için doktora gidiyorsanız önce iyice bir yemek yiyin. Sonra çikolatalı birşeyler yiyip, için sonra doktorunuza gidin benden söylemesi.

Herşey yolunda çok şükr. Hadi grş.

36. Hafta Bebeğim Ve Ben

Merhaba Saygıdeğer okurlarım ve de okumazlarım :)

Geldik 36. haftaya. Erkek bebek bekleyen annelerde 38. hafta doğum sık görüldüğünden ben de gözü korkmuş bir şekilde bekliyorum. Normal doğumda hala ısrarcıyım. Okuduklarıma göre anne yani ben ve bebek yani karnımdaki sevimli yaratık için en iyisi bu. Peki dedim suda doğum, epidural normal doğum vs. nasıl bir doğum yapmam lazım. Ama bu konuda çok da karar veremedim. Arkadaşlarımın deneyimlerini sordum, e bu devirde normal doğum yapan da bulmak zor ya :)

Öncelikle epidural normal doğum yapan çok sevdiğim ve güvendiğim bir arkadaşım eşinin de doğumda yanında olduğundan, çok güzel bir doğum yaptığından, ağrı hissetmediğinden bahsetti. Bu bana çok inandırıcı gelmemişti ki başka bir arkadaşım da ki bu arkadaşım çok abartır herşeyi ağrısız doğum yaptığından benim de kesinlikle epidural olmamda da ısrarcı. Ben de düşününce bu deneyimi gerçekleştirmeye karar verdim. Evet doğum tercihim "epidural normal" doğum şeklinde olacak. Elbette bana sorarlarsa :)

Evet iyice karnım büyüdü yemek yemek istiyor ama yiyemiyorum. Azıcık yiyince doymuyorum ama yediklerim boğazıma kadar geliyor. Midemde yer yok. Bebek heryeri kaplamış durumda. Üstüne üslük bir de bastırıp duruyor sağ boşluktan. Ben de geriye itiliyorum. Ama sanırım inatçı olacak o da geriye itiliyor. Gece bacağımı kolumu nereye koyacağımı bilemez oldum. Hala bacaklarımın arasına ortapedik yastık koyuyorum.

Bu haftalık da bu kadar... Çok çok öptüm :P Dedikoducu kız